Sunday, August 5, 2012

ملامحمدجان - پوران - فریدا مهوش

ملامحمدجان - پوران - فریدا مهوش

رهی معیری

شب چو بوسیدم لب گلگون او                                                  گشت لرزان قامت موزون او
زیر گیسو کرد پنهان روی خویش                                            ماه را پوشید با گیسوی خویش
گفتمش : ای روی تو صبح امید                                               در دل شب بوسه ما را که دید؟
قصه پردازی در این صحرا نبود                                                    چشم غمازی به سوی ما نبود
غنچه خاموش او چون گ ل شکفت                                         بر من از حیرت نگاهی کرد و گفت
با خبر از راز ما گردید شب                                                        بوسه ای دادیم و آن را دید شب
بوسه را شب دید و با مهتاب گفت                                                ماه خندید و به موج آب گفت
موج دریا جانب پارو شتافت                                                     راز ما گفت و به دیگر سو شتافت
قصه را پارو به قایق باز گفت                                                      داستان دلکشی ز آن راز گفت
گفت قایق هم به قایق بان خویش
...
مانده بود این راز اگر در پیش او                                                  دل نبود آشفته از تشویش او
لیک درد اینجاست کان ناپخته مرد                                                     با زنی آن راز را ابراز کرد
گفت با زن مرد غافل راز را                                                               آن تهی طبل بلند آواز را
لا جرم فردا از آن راز نهفت                                                       قصه گویان قصه ها خواهند گفت
زن به غمازی دهان وا می کند                                                       راز را چون روز افشا می کند



-------------------------------------------------------------------------------------
[ustad+mahwash.jpg]

از شنیدن لذت ببرید

گل پامچال - اکرم بنایی

گل پامچال - اکرم بنایی

اوحدی

گفتم: از عشق توسرگشته چو گویم، تو چه گویی؟           گفت: چوگان که زد آخر؟ که تو سر گشته چو گویی
گفتم: آرام دلم نیست ز عشق تو، چه درمان؟                                   گفت: درمان تو آنست که: آرام نجویی
گفتم: آشفتهٔ آن چشم خوشم، مرحمتی کن                             گفت: رحمت هم ازو جوی، که آشفتهٔ اویی
گفتم: از هجر لبت روی به خونابه بشستم                               گفت: اگر بشنوی از وصل لبم دست بشویی
گفتم: این تازه تنم کهنه شد از بار ملامت                                گفت: روزی دو ملامت بکش، ار عاشق اویی
گفتمش: روی من از فرقت روی تو چو زر شد                          گفت، اگر نیستی احول، چه بری نام دو رویی؟
گفتمش: خسته دلم یاوه شد اندر سر زلفت                           گفت: شرطیست که با من سخن یاوه نگویی
گفتم: آن عهد تو می‌بینم و بسیار نپاید                                          گفت: اندر پیم آن به که تو بسیار نپویی
گفتم: آن سیب زنخدان تو خواهم که ببویم                                گفت ترسم بگزی سیب زنخدان چو به بویی
گفتمش: مویه کنانم شب تاریک ز هجرت                                 گفت: می‌بینمت، انصاف، که باریک چو مویی
گفتم: ای سنگدل، از نالهٔ زارم حذری کن                                گفت: از سنگ دل من تو حذر کن که سبویی
گفتم: از هندوی زلف تو چه بدها که ندیدم!                             گفت : نیکوست رخ من، تو نگه کن به نکویی
گفتمش: اوحدی سوخته یکتاست به مهرت                                      گفت: یکتا نشود تا نکند ترک دو تویی


------------------------------------------------------------------------------------
------------------------------------------------------------
زیباترین مجموعه تصاویر مینیاتوری ایرانی


از شنیدن لذت ببرید

Friday, August 3, 2012

از خون جوانان وطن - پریسا

از خون جوانان وطن - پریسا

حافظ

عمری ز پی مراد ضایع دارم
وز دور فلک چیست که نافع دارم
با هر که بگفتم که تو را دوست شدم
شد دشمن من وه که چه طالع دارم

-------------------------------------------------------------------------

--------------------------------

زیباترین مجموعه تصاویر مینیاتوری ایرانی


از شنیدن لذت ببرید