Tuesday, July 31, 2012

گلنار - داریوش رفیعی - شهرام ملک زاده

گلنار - داریوش رفیعی - شهرام ملک زاده

حافظ

ماهم این هفته برون رفت و به چشمم سالیست                 حال هجران تو چه دانی که چه مشکل حالیست
مردم دیده ز لطف رخ او در رخ او                                        عکس خود دید گمان برد که مشکین خالیست
می‌چکد شیر هنوز از لب همچون شکرش                                 گر چه در شیوه گری هر مژه‌اش قتالیست
ای که انگشت نمایی به کرم در همه شهر                                    وه که در کار غریبان عجبت اهمالیست
بعد از اینم نبود شائبه در جوهر فرد                                        که دهان تو در این نکته خوش استدلالیست
مژده دادند که بر ما گذری خواهی کرد                                             نیت خیر مگردان که مبارک فالیست
کوه اندوه فراقت به چه حالت بکشد
حافظ خسته که از ناله تنش چون نالیست
 --------------------
----------------------------------------

---------------------


زیباترین مجموعه تصاویر مینیاتوری ایرانی


Monday, July 30, 2012

ترانه های گیلکی - ناصر وحدتی


ترانه های گیلکی - ناصر وحدتی

حافظ

زان یار دلنوازم شکریست با شکایت                                         گر نکته دان عشقی بشنو تو این حکایت
بی مزد بود و منت هر خدمتی که کردم                                          یا رب مباد کس را مخدوم بی عنایت
رندان تشنه لب را آبی نمی‌دهد کس                                           گویی ولی شناسان رفتند از این ولایت
در زلف چون کمندش ای دل مپیچ کان جا                                      سرها بریده بینی بی جرم و بی جنایت
چشمت به غمزه ما را خون خورد و می‌پسندی                                      جانا روا نباشد خون ریز را حمایت
در این شب سیاهم گم گشت راه مقصود                                        از گوشه‌ای برون آی ای کوکب هدایت
از هر طرف که رفتم جز وحشتم نیفزود                                               زنهار از این بیابان وین راه بی‌نهایت
ای آفتاب خوبان می‌جوشد اندرونم                                                  یک ساعتم بگنجان در سایه عنایت
این راه را نهایت صورت کجا توان بست                                        کش صد هزار منزل بیش است در بدایت
هر چند بردی آبم روی از درت نتابم                                              جور از حبیب خوشتر کز مدعی رعایت
عشقت رسد به فریاد ار خود به سان حافظ                                            قرآن ز بر بخوانی در چارده روایت

-------------------------------------------------------------------------------







از شنیدن لذت ببرید


یکی یه پول خروس - بدیع زاده

یکی یه پول خروس - بدیع زاده

شهریار

آمدی جانم به قربانت ولی حالا چرا
بی وفا حالا که من افتاده ام از پا چرا
نوشداروئی و بعد از مرگ سهراب آمدی
سنگدل این زودتر می خواستی حالا چرا
عمر ما را مهلت امروز و فردای تو نیست
من که یک امروز مهمان توام فردا چرا
نازنینا ما به ناز تو جوانی داده ایم
دیگر اکنون با جوانان نازکن با ما چرا
وه که با این عمرهای کوته بی اعتبار
اینهمه غافل شدن از چون منی شیدا چرا
شور فرهادم بپرسش سر به زیر افکنده بود
ای لب شیرین جواب تلخ سربالا چرا
ای شب هجران که یک دم در تو چشم من نخفت
اینقدر با بخت خواب آلود من لالا چرا
آسمان چون جمع مشتاقان پریشان می کند
در شگفتم من نمی پاشد ز هم دنیا چرا
در خزان هجر گل ای بلبل طبع حزین
خامشی شرط وفاداری بود غوغا چرا
شهریارا بی حبیب خود نمی کردی سفر
این سفر راه قیامت میروی تنها چرا



----------------------------------------------

Saturday, July 28, 2012

مارال - محمد نوری


مارال - محمد نوری

من گلمیشم سیزه گوناخ 
جیران منه باخ باخ
مارال منه باخ باخ
پیشیر منه بیر قی قاناخ
جیران منه باخ باخ
گئوزل منه باخ باخ
خومار اولدوم خمار اولدوم خومار اولدوم خومار
کتان کوینک بندی گوموش
گئوردوم بیر حال اولدوم بیر حال اولدوم بیر حال اولدوم بیر حال

لا لا لالالا لا لا لالا
لا لا لالالا لا لا لالا

گئدیم گئوردوم باغا یاتیب
جیران منه باخ باخ
مارال منه باخ باخ
قارا تللر گوله باتیب
جیران منه باخ باخ
گئوزل منه باخ باخ
خومار اولدوم خمار اولدوم خومار اولدوم خومار
کتان کوینک بندی گوموش
گئوردوم بیر حال اولدوم بیر حال اولدوم بیر حال اولدوم بیر حال

لا لا لالالا لا لا لالا
لا لا لالالا لا لا لالا

گئدیم گئوردوم بولاخ دادی
جیران منه باخ باخ
مارال منه باخ باخ
گوشا خال لار یاناخ دادی
جیران منه باخ باخ
گئوزل منه باخ باخ
خومار اولدوم خمار اولدوم خومار اولدوم خومار
کتان کوینک بندی گوموش
گئوردوم بیر حال اولدوم بیر حال اولدوم بیر حال اولدوم بیر حال

لا لا لالالا لا لا لالا
لا لا لالالا لا لا لالا

خومار اولدوم خمار اولدوم خومار اولدوم خومار
کتان کوینک بندی گوموش
گئوردوم بیر حال اولدوم بیر حال اولدوم بیر حال اولدوم بیر حال

لا لا لالالا لا لا لالا
لا لا لالالا لا لا لالا
--------------------------------------------
Mohammad Nouri.jpg

از شنیدن لذت ببرید

عمو سبزی فروش - جلال همتی

عمو سبزی فروش - جلال همتی

هاتف اصفهانی
شب و روزی به پایان گر تو را در وصل یار آید
غنیمت دان که بی ما و تو بس لیل و نهار آید
شتابت چیست ای جان از تنم خواهی برون رفتن
دمی از جسم من بیرون مرو شاید که یار آید
تو ای سرو روان تا از کنارم بی‌سبب رفتی
شب و روز از دو چشمم اشک حسرت در کنار آید
شدم دور از دیار یار و شد عمری که سوی من
نه مکتوبی ز یار آید نه پیکی زان دیار آید
ازو هاتف به این امید دل خوش کردم و مردم
که شاید گاهگاهی بعد مرگم بر مزار آید



--------------------------------------------------


از شنیدن لذت ببرید

Friday, July 27, 2012

سر اومد زمستون - منوچهر همایون پور


سر اومد زمستون - منوچهر همایون پور


مولوی
ساقیا ما ز ثریا به زمین افتادیم                                                 گوش خود بر دم شش تای طرب بنهادیم
دل رنجور به طنبور نوایی دارد                                                            دل صدپاره خود را به نوایش دادیم
به خرابات بدستیم از آن رو مستیم                                                  کوی دیگر نشناسیم در این کو زادیم
ساقیا زین همه بگذر بده آن جام شراب                                       همه را جمله یکی کن که در این افرادیم
همه را غرق کن و بازرهان زین اعداد                                               مزه‌ای بخش که ما بی‌مزه اعدادیم
دل ما یافت از این باده عجایب بویی                                                 لاجرم از دم این باده لطیف اورادیم
از برون خسته یاریم و درون رسته یار                                             لاجرم مست و طربناک و قوی بنیادیم
همه مستیم و خرابیم و فنای ره دوست                                                   در خرابات فنا عاقله ایجادیم
      هله خاموش بیارام عروسی داریم
      هله گردک بنشینیم که ما دامادیم
-------------------------------------------------------------------
منوچهر همایون‌پور در جوانی



از شنیدن لذت ببرید

Thursday, July 26, 2012

ترانه های اذری - رشید بهبودوف


رشید بهبودوف

سلمان ساوجی

اهل دل را به خرابات مغان ره ندهند                                       رخت تن را به سراپرده جان ره ندهند 
سخن پیر مغان است که در دیر کسی                                   که سبک در نکشد رطل گران ره ندهند 
خارج از هر دو جهان است خرابات آنجا                                         تا مجرد نشوی از دو جهان ره ندهند 
ادب آن است که هر دل که بود منزل یار                                             هیچ اندیشه اغیار بدان ره ندهند 
راه وحدت شنو از ناله مستان که چونی                                     قصه گویند و سخن را به زبان ره ندهند 
راه سلمان به خرابات ندادند چه شد؟                                          همه کس را به خرابات مغان ره ندهند 


-------------------------------------------------------------------------
------------------------------------------



از شنیدن لذت برید

Wednesday, July 25, 2012

لیلا خانوم


قاآنی

دلکی هست مرا شیفته و هرجایی                                عملش عشق‌پرستی هنرش شیدایی
پیشه‌اش روز به دنبال نکویان رفتن                                  شب چه پنهان ز تو تا صبح قدح ‌پیمایی
چه‌گویم دلکا موعظهٔ من بپذیر                                       ترک کن خیرگی و خودسری و خودرایی
می مخور رقص مکن عشق مجو یار مگیر                             حیف باشد که تو دامن به ‌گناه آلایی
قصه‌ها دارم ازین دل‌ که اگر شرح دهم                                   همه ‌گویند شگفتا که نمی‌فرسایی
همه بگذار یکی تازه حکایت دارم                                             که اگر بشنوی انگشت تحیر خایی
من و دل هر دو درین هفته به بازار شدیم
دلبری دید دلم رشک‌گل از رعنایی
شور صد سلسله دل طره‌اش از طراری                                  نور صد مشعله جان غره‌اش از غرایی
راست‌ گویم‌ که مرا نیز بدین زهد و ورع                                   برد گامی دو سه همراه خود از زیبایی
گفتم از مادر آن ترک روم پرسم باز                                            که اگر ماه نیی مه بچه چون میزابی
دل‌ندانم به‌چه مکرش به سوی خانه‌کشید                                 میکی پیش نهادش چو گل از حمرایی
من نشستم به‌کناری دل واو مست شدند                                    مستی آغاز نهادند به صد رسوایی


-------------------------------------------
از شنیذن لذت ببرید

دیار یار


دیار یار
هاتف اصفهانی

شب و روزی به پایان گر تو را در وصل یار آید
غنیمت دان که بی ما و تو بس لیل و نهار آید
شتابت چیست ای جان از تنم خواهی برون رفتن
دمی از جسم من بیرون مرو شاید که یار آید
تو ای سرو روان تا از کنارم بی‌سبب رفتی
شب و روز از دو چشمم اشک حسرت در کنار آید
شدم دور از دیار یار و شد عمری که سوی من
نه مکتوبی ز یار آید نه پیکی زان دیار آید
ازو هاتف به این امید دل خوش کردم و مردم
که شاید گاهگاهی بعد مرگم بر مزار آید

-----------------------------------
--------------------

پرونده:Miniator hotel shah abbas deevar.jpg
اجرا در قالب برنامه 15 گلهای صحرایی

از شنیدن لذت ببرید

Sunday, July 22, 2012

اهنگ های خاطره انگیزه عروسی


سیف فرغانی
مشکل است این که کسی را به کسی دل برود                            مهرش آسان به درون آید و مشکل برود
دل من مهر تو را گرچه به خود زود گرفت                                              دیر باید که مرا نقش تو از دل برود
بحر عشقت گر ازین شیوه زند موج فراق                                       کشتی من نه همانا که به ساحل برود
بی وصال تو من مرده چراغم مانده                                              همچو پروانه که شمعش ز مقابل برود
در عروسی جمال تو نمی‌دانم کس                                                   که ز پیرایهٔ سودای تو عاطل برود
با تو خوبی نتوان گفت و ندارم باور                                                   که به تبریز کسی آید و عاقل برود
آمن از فتنهٔ حسن تو درین دوران نیست                                    مگر آن کس که به شهر آید و غافل برود
لایق بدرقهٔ راه تو از هر چه مراست                                       آب چشمی است که آن با تو به منزل برود
خاک کویت همه، گل گشت ز آب چشمم                                      چون گران بار جفاهای تو در گل برود؟!
عهد کرده است که در محمل تن ننشیند                                      جانم، آن روز که از کوی تو محمل برود
سیف فرغانی یار است تو را حاصل عمر                                         چه بود فایده از عمر چو حاصل برود؟
 ---------------------------------------------
-----------------------------
http://azer.com/aiweb/categories/magazine/ai114_folder/114_photos/114_343_babazade_mugham.jpg





از شنیدنلذت ببرید

Saturday, July 21, 2012

امشب شب مهتاب


امام خمینی

ماه رمضان شد، می و میخانه برافتاد
عشق و طرب و باده به وقت سحر افتاد
افطار به می، کرد برم پیر خرابات
گفتم که تو را روزه به برگ و ثمر افتاد
با باده وضو گیر که در مذهب رندان
در حضرت حق، این عملت بارور افتاد
-------------






لالایی نوایی مادرانه


امیرخسرو دهلوی

ما را چه غم امروز که معشوقه به کام است
عالم به مراد دل و اقبال غلام است
صیدی که دل خلق جهان بود بدامش
المنته لله که امروز بدامست
ازطاق دو ابروی تو ای کعبهٔ مقصود
خلقی بگمانند که محراب کدامست
چشم تو اگر خون دلم ریخت عجب نیست
او را چه توان گفت که او مست مدامست
خسرو که سلامت نکند عیب مگیرش
عاشق که ترا دید چه پروای سلامست
--------------
بی شک همه ما وقتی بچه بودیم مادرهایمان برایما لالایی خواندد..لالایی هایی که هنوز هم به یاد داریم و همیشه با به یاد آوردنش نوعی خوشحالی ذات نصیب ما می شود..
مادران ما ناخودآگاه برای ما لالایی می خواندد،بدون اینکه از وزن و قافیه چیزی بدانند اما همان اندازه که نوعی آهنگ درونی هدایتشان می کرد کافی بود..
در واقع لالایی ها آغاز گر ادبیات زنانه بوده اند که در پای گاهواره بچه هایشان شروع کرده اند و این زبان نسل به نسل انتقال یافته و همه ما بدون شک در مورد آن چیز هایی می دانیم..مادران ما با خواندن لالایی گاهی برای ما سربلندی آرزو می کردند و گاهی سلامتی و بعضی اوقات هم همراه لالایی ها خودشان را فدای ما می کردند!!
در واقع نوع لالایی در همه جای ایران متفاوت است و مادران طبق عادات و رسوم خودشان برای کودکانشان لالایی می خوانند..لالایی که شعر از آن مادر است و آهنگش نصیب کودک می شود! در واقع در لالایی مادر آنچه را از دل خود احساس می کند به زبان می آورد و در آن لحظه جز خودش و کودکش و گهواره به هیچ چیز دیگر نمی اندیشد..مادر در هنگام لالایی کردن برای کودکش از وضیعت خود و پدرش حرف می زند و با او درد و دل می کند!!لالایی نوعی ترانه سرایی زنانه است و فقط یک مادر می تواند آن را بسراید و برای کودکش بگوید.
--------------
لالایی ها
لالایی ها



از شنیدن لذت ببرید 

مجنون نبودم


هاتف اصفهانی
جوانی بگذرد یارب به کام دل جوانی را
که سازد کامیاب از وصل پیر ناتوانی را
به قتلم کوشی ای زیبا جوان و من درین حیرت
که از قتل کهن پیری چه خیزد نوجوانی را
تمام مهربانان را به خود نامهربان کردم
به امیدی که سازم مهربان نامهربانی را
چه باشد جادهی ای سرو سرکش در پناه خود
تذرو بی‌پناهی قمری بی آشیانی را
مکن آزار جان هاتف آزرده جان دیگر
کزین افزون نشاید خست جان خسته جانی را
-------------

مجنون نبودم اجرا در قالب برنامه گلها
 

از شنیدن لذت ببرید

نوایی


سعدی

وه که گر من بازبینم روی یار خویش را                                              تا قیامت شکر گویم کردگار خویش را
یار بارافتاده را در کاروان بگذاشتند                                                  بی‌وفا یاران که بربستند بار خویش را
مردم بیگانه را خاطر نگه دارند خلق                                                       دوستان ما بیازردند یار خویش را
همچنان امید می‌دارم که بعد از داغ هجر                                          مر همی بر دل نهد امیدوار خویش را
رای رای توست خواهی جنگ و خواهی آشتی                                ما قلم در سر کشیدیم اختیار خویش را
هر که را در خاک غربت پای در گل ماند ماند                               گو دگر در خواب خوش بینی دیار خویش را
عافیت خواهی نظر در منظر خوبان مکن                                         ور کنی بدرود کن خواب و قرار خویش را
گبر و ترسا و مسلمان هر کسی در دین خویش                                   قبله‌ای دارند و ما زیبا نگار خویش را
خاک پایش خواستم شد بازگفتم زینهار                                       من بر آن دامن نمی‌خواهم غبار خویش را
دوش حورازاده‌ای دیدم که پنهان از رقیب                                           در میان یاوران می‌گفت یار خویش را
گر مراد خویش خواهی ترک وصل ما بگوی                                       ور مرا خواهی رها کن اختیار خویش را
درد دل پوشیده مانی تا جگر پرخون شود                                     به که با دشمن نمایی حال زار خویش را
گر هزارت غم بود با کس نگویی زینهار                                               ای برادر تا نبینی غمگسار خویش را
ای سهی سرو روان آخر نگاهی باز کن                                         تا به خدمت عرضه دارم افتقار خویش را
دوستان گویند سعدی دل چرا دادی به عشق                                   تا میان خلق کم کردی وقار خویش را
ما صلاح خویشتن در بی‌نوایی دیده‌ایم                                        هر کسی گو مصلحت بینند کار خویش را

 


-----------------